Micha
Deze verklaring bevat een exegese over het boek Micha, die afwijkt van wat de meerderheid aan verklaarders voorstaat. Vrij algemeen wordt in Micha namelijk profetie gelezen, die uitziet op de oudtestamentische tijd. Slechts een minderheid leest hier ook Eindtijdprofetie, hoewel die groep groeiende is.
Voor hen, die in Micha altijd profetie over de oude tijd gelezen hebben, zal de hier gepresenteerde exegese zeker nieuw en dus vreemd zijn. Deze geeft namelijk een heel concrete visie op gebeurtenissen, die spelen in een toekomstige periode. En wel in de Eindtijd, die wellicht nabij is. Maar, om nu zo maar over te stappen naar de visie, die dit boek voorstaat, dat zal verschillende lezers te ver gaan. Het heeft de auteur vele jaren van studie gekost, voordat hij, betreffende de Eindtijd, tot een gedegen standpunt-bepaling kwam. Begrip voor de lezer, die dit niet heeft op dit punt, is daarom in ruime mate aanwezig.
Elke exegese dient vanuit de Heilige Schrift breed onderbouwd te worden, dus ook deze. Daarom wordt in dit boek veelvuldig naar andere schriftplaatsen verwezen, die zo nodig ook nog uitvoerig van commentaar worden voorzien. Ook is het verwijzen naar andere auteurs zoveel mogelijk beperkt. Dit is namelijk geen ‘discussie'boek, waarin allerlei varianten op de exegese worden behandeld, want dat zou wellicht het zicht op de bijbel vertroebelen.
Het is aan u te beoordelen, of al die verwijzingen bij toeval zo goed uitkomen in relatie tot de voorgestane exegese, dan wel, dat hier de Heilige Schrift spreekt. Alleen de Schrift zelf heeft de autoriteit om de pijlers te leveren, die dit (exegetische) bouwwerk kunnen schragen. In dat proces van afweging is het noodzakelijk mee te wegen, dat reeds lang geleden voorzegd is, dat inzicht in profetie over de Eindtijd pas dan verworven zou worden, als die Eindtijd nabij is. (Daniël 12:9)
Ik nu hoorde het wel, maar begreep het niet en zeide: Mijn heer, waarop zullen deze dingen uitlopen? Doch hij zeide: Ga heen, Daniël, want deze dingen blijven verborgen en verzegeld tot de eindtijd. Wel, dit proces, waarin wijsheid, dat is inzicht, verkregen wordt, is heden in werking!
Het boek Micha behoort tot de zogenaamde kleine profeten. Dit ‘kleine' slaat op de omvang van de geschriften, niet op de inhoud. Die is, voor zover het de profetie van Micha betreft, zeker niet klein te noemen. Micha schouwt in de Raad Gods, d.w.z. Gods plan met de mensheid. Hij ziet daarvan een beperkt aantal onderdelen, die niet het karakter van een aaneengesloten geschiedkundig verhaal hebben en daarom chronologisch verslagen worden, maar naar thema geordend zijn.
Eschatologie
Micha profeteert over de toekomst. Hij doet dat over het algemeen in bedekte bewoordingen. Daarom wordt het niet op voorhand duidelijk, over welk tijdstip of tijdperk hij spreekt. Dat heeft tot resultaat gehad, dat de dateringen, die exegeten bij de beschreven gebeurtenissen zetten, grote verschillen vertonen. De auteur is van mening, dat het boek Micha voor alles eschatologisch van aard is (d.w.z. het betreft de leer der laatste dingen). De profetieën betreffen hoofdzakelijk toekomstige gebeurtenissen, ook gerekend vanuit hedendaags perspectief. In grootse profetische taal schildert de profeet Micha namelijk de geboorte van het Messiaanse Rijk en de oordelen (weeën), die daaraan voorafgaan.
De profetie van Micha concentreert zich op een beperkte periode van de Eindtijd, die voorafgaat aan de komst van de Messias. Dan vindt de ondergang van alle Gode vijandige wereldmachten plaats, maar ook de ondergang van dat deel van Gods volk, dat zich weigert te bekeren. Het bericht tevens van een restant of overblijfsel, dat God trouw zal blijven.
Micha schrijft over de komst van de antichrist en de valse profeet, maar ook over de Messias, Jezus Christus, die deze satanische machten ten val zal brengen. Deze dingen vinden plaats in duidelijk herkenbare perioden, zoals De Grote Verdrukking en de stichting van het Messiaanse Rijk.
Binnen de eschatologie kunnen we spreken van gerichte en van algemene profetie. De Openbaring van Johannes bijvoorbeeld, bevat Eindtijdprofetie, die voornamelijk een universele strekking heeft, dus de gehele wereld aangaat. Dat aspect komt slechts weinig in Micha ter sprake, want deze profeet richt zich hoofdzakelijk op gebeurtenissen, die Gods volk betreffen, dus Juda, maar ook het verloren tienstammenrijk Israël. Wel blijken daar de heidenvolken (= niet joden) bij betrokken te zijn. Dat is echter een secundair aspect van deze profetie.
Lees hier een passage uit de bespreking van hoofdstuk 2; De Grondtekst.